Chciałabym bliżej przedstawić Wam zastosowanie 3 różnych ziół a konkretnie ich kwiatów tj. rumianku pospolitego, koniczyny czerwonej oraz pysznogłówki znanej z innych nazw: monarda, bergamotka.
Pierwszy z nich – Rumianek pospolity łac. Matricaria chamomilla
Gatunek rośliny z rodziny astrowatych. W stanie dzikim występuje w Europie po 63° 45’N oraz na terenie Uralu, Kaukazu, Azji Mniejszej, Iranu, Afganistanu i Indii. Zawleczony do Ameryki Północnej i Australii. W Polsce pospolity, uprawiany także jako roślina lecznicza.Roślina jednoroczna. Dziko występuje na polach, przydrożach i siedliskach ruderalnych. Roślina długiego dnia, światłolubna. W uprawach rolnych jest chwastem. Wymagania glebowe minimalne. Dobrze plonuje zarówno na glebach piaszczystych jak i gliniastych.
Działanie
W medycynie i kosmetyce używa się olejku. Najczęściej jest stosowany doustnie jako środek przeciwzapalny i przeciwskurczowy układu pokarmowego, ma też działanie przeciwalergiczne. Użyty zewnętrznie przeciwdziała stanom zapalnym skóry. Stosowany wewnętrznie w nieżycie jelit i żołądka, zewnętrznie na owrzodzenia skóry, hemoroidy, rumień, oparzenia słoneczne i termiczne I i II stopnia.
Na co pomoże nam rumianek?
Podrażnienia na skórze
Rumianek dzięki swym właściwościom pomaga przy wielu dolegliwościach skórnych. Stosowanie rumianku zalecane jest przy zmianach trądzikowych, łagodzeniu podrażnień, a także do zmian skórnych powstałych przez grzybice. Rumianek też poradzi sobie z oparzeniami słonecznymi, świądem skóry i przy owrzodzeniach.
Zapalenie spojówek
Ze względu na działanie przeciwzapalne i ściągające, rumianek jest polecany do przemywania oczu i przygotowanie kompresów przy zapaleniu spojówek, a także przy innych podrażnieniach oka.
Infekcje jamy ustnej i gardła
Właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne dobrze działają na błonę śluzową jamy ustnej. Dlatego ziele rumianku jest szczególnie polecane przy zakażeniach grzybiczych jamy ustnej, infekcjach gardła oraz przy stanach zapalnych dziąseł.
Problemy trawienne
Rumianek jest polecany na wszelkiego rodzaju problemu z układem pokarmowym. Właściwości rumianku hamują rozwój stanów zapalnych i dodatkowo rozkurczają mięśnie gładkie jelit i przewodów żółciowych. Ziele rumianku poprawia przepływ żółci, dobrze działa na błonę śluzową żołądka i korzystnie wpływa na wątrobę. Szczególnie jest polecany przy chorobie wrzodowej i nadkwaśności żołądka.
Kolka niemowlęca
Napar z rumianku ma działanie rozkurczowe i pomaga złagodzić objawy kolki niemowlęcej. Dodatkowo ziele rumianku uspokaja małe dzieci i ułatwia im zaśnięcie. Kompres z rumianku warto też użyć przy zapaleniu spojówek u dzieci lub gdy ropieją oczy. Poleca się także naparem z rumianku przemywać dziąsła w trakcie ząbkowania. Dodatkowo ziele rumianku może pomóc małym dzieciom w trakcie przeziębienia – wystarczy, że przy łóżeczku zostawisz gorący napar z rumianku. Dziecko będzie go wdychać, a to pomoże udrożnić drogi oddechowe.
Problemy ze snem i nadmierny stres
Właściwości rumianku takie jak związki kumaryny pomagają zniwelować nerwy i zrelaksować organizm. Jeżeli masz problem z zaśnięciem – przygotuj sobie kąpiel z dodatkiem naparu z rumianku.
Trudno gojące się rany
Oprócz właściwości antybakteryjnych i przeciwzapalnych, rumianek pobudza przemianę materii w skórze, co w efekcie przyśpiesza gojenie się ran.
Ból brzucha
Herbatka z rumianku jest bardzo skutecznym środkiem na ból brzucha u dzieci oraz dorosłych, a także ma działanie wiatropędne. Właściwości rozkurczające rumianku i antyseptyczne pomagają także na problemy z pęcherzem moczowym oraz nerkami.
Zastosowanie w kosmetyce
Rumianek i jego właściwości swoje zastosowanie odnalazły także w kosmetyce. Jest składnikiem wielu kremów i serum, które łagodzą podrażnioną skórę. Ziele znajdziemy także w wielu kosmetykach przeznaczonych do zmian trądzikowych. Rumianek jest też jednym ze składników preparatów do pielęgnacji skóry głowy. Ziele polecane jest także na siwe włosy.
Zewnętrznie: na stany zapalne skóry, do kąpieli, świetnie tonizuje skórę twarzy.
Drugim wspomnianym zielem o swoich cudownych właściwościach jest:
Koniczyna czerwona (łąkowa) łac. Trifolium pratense
Gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w całej Europie, w środkowej Azji oraz północnej Afryce. Została naturalizowana i jest uprawiana także w Australii i obydwu Amerykach. W Polsce jest rośliną pospolitą. Zasiedla ona łąki kośne, przydroża, pola, jasne lasy, na żyznych glebach, miejsca trawiaste.
Wyciągi z kwiatów i ziela stosowane wewnętrznie mają na przykład bardzo pozytywne działanie na układ pokarmowy – regulują apetyt, trawienie i wypróżnianie. Pobudzają pracę wątroby i pęcherzyka żółciowego. Można je stosować przy niestrawności.
Koniczyna posiada działanie:
– antyoksydacyjnie i przeciwzapalnie -dzięki dużej ilości flawonoidów i antocyjanów
– wspomagająco na układ krwionośny – wzmacnia naczynia krwionośne, tonizuje mięsień sercowy, obniża ciśnienie, zmniejsza poziom „złego” cholesterolu, tym samym chroni np. przed miażdżycą
– przeciw osteoporozie – podnosząc ilość estrogenów
– łagodząco w przypadku napięcia przedmiesiączkowego oraz przy zbyt obfitych krwawieniach menstruacyjnych
– przyspiesza gojenia ran dzięki zwiększaniu gęstości kolagenu w skórze
– wykrztuśnie w przypadku infekcji górnych dróg oddechowych przede wszystkim w zapaleniu oskrzeli
– odkażająco – zabija bakterie, wirusy, grzyby
– wspierająco na układ nerwowy – uspokajająco, wyciszająco, lekko nasennie
Koniczyna czerwona na menopauzę
Koniczyna czerwona jest rośliną pospolicie rosnącą w naszym kraju, jednak bardzo długo była niedoceniana w kwestii właściwości leczniczych. Dopiero niedawno wzrosło zainteresowanie tą rośliną, jako surowcem łagodzącym objawy menopauzy, okazało się bowiem, że może ona stanowić alternatywę dla nasion soi. Zawarte w koniczynie czerwonej izoflawony posiadają podobną budowę do estrogenów, nazywane są także fitoestrogenami.
Roślina ta wpływa łagodząco na najbardziej uciążliwe objawy menopauzy, tj:
-zmniejsza uderzenia gorąca i nadmierną potliwość,
-działa lekko nasennie i wyciszająco,
-poprawia nastrój oraz koncentrację,
-zmniejsza bóle stawów i głowy,
-przeciwdziała zaburzeniom rytmu serca, zwiększa elastyczność naczyń krwionośnych
– przywraca odpowiednie nawilżenie pochwy i chroni przed spadkiem libido
Czerwona koniczyna przez większość, kojarzona jest głównie z terapią kobiet przechodzących menopauzę, okazuje się jednak, że może być bez jakichkolwiek obaw stosowana także przez mężczyzn.
Przede wszystkim wspomaga ona pracę układu sercowo-naczyniowego, zwiększa elastyczności ścian naczyń krwionośnych i obniża ciśnienia krwi, tym samym zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia chorób układu krążenia. Koniczyna czerwona może zapobiegać także rozwojowi osteoporozy u mężczyzn. Niezaprzeczalnym i potwierdzonym naukowo faktem jest, że panowie zapadają na tę chorobę znacznie rzadziej niż kobiety, nie oznacza to jednak, że ich ta kwestia nie dotyczy, zwłaszcza w starszym wieku.
Roślina ta może łagodzić także przebieg łysienia androgenowego u mężczyzn, a wszystko dzięki temu, że działa na receptory estrogenowe zlokalizowane w obrębie mieszków włosowych. I co chyba najbardziej istotne – fitoestrogeny mogą wspomagać terapię raka prostaty. Według badań, u mężczyzn po zabiegu usunięcia nowotworu prostaty, którzy przez 20 dni stosowali ekstrakt z czerwonej koniczyny w dawce 160 mg, wykazano wyższy stopień apoptozy komórek nowotworowych – apoptoza to mechanizm kontrolowanej śmierci komórki.
Przyjmowanie preparatów z koniczyną czerwoną może zatem wpływać hamująco na tempo wzrostu nowotworu, a także może zmniejszać prawdopodobieństwo powstawania przerzutów. Czerwona koniczyna bardzo dobrze sprawdza się również jako preparat na trądzik, zarówno u młodzieży, jak i u osób dorosłych.
Ostatnim z surowców zielarskich jest nie wszystkim może jeszcze znana ze swych cennych właściwości leczniczych:
Pysznogłówka (Monarda)
Monarda zwana w Polsce również pysznogłówką lub bergamotką to roślina wieloletnia, zwykle rosnąca do około 1,2 m wysokości. Rodzaj Monarda obejmuje 15 gatunków. U nas w Polsce popularne są dwa gatunki wieloletnie: pysznogłówka szkarłatna Monarda didima i deta M. fistulosa. Zielarze wysiewają jeszcze jednoroczną, aromatyczną pysznogłówkę cytrynową M. citriodora. Liście przy roztarciu są pachnące. Kwiaty zasobne w antocyjany i flawonoidy.
Podobnie jak w przypadku innych członków rodziny mięty, ma kwadratowe łodygi i przeciwległe liście. Kolor kwiatów jest najłatwiejszym sposobem odróżnienia różnych odmian, ponieważ kwiaty Monardy fistulosa są jasnofioletowe lub ciemnofioletowe. Kwiaty mają również nietypowy kształt i są określona jako „kwiaty fajerwerków”.
Roślinę często nazywana się w Ameryce „ końską miętą” lub „dzikim oregano” nie bez powodu. Ma bardzo podobne cechy i jest tak samo intensywna jak oregano. Można znaleźć roślinę w ogrodach w USA, Kanadzie, Europie ale także rośnie dziko w Ameryce Północnej. Jest to jedna z podstawowych roślin leczniczych pochodzących z Ameryki Północnej i była używana przez wiele różnych plemion indiańskich jak plemiona: Blackfoot, Ojibwa, Winnebago, Hopi i Cherokee.
Właściwości lecznicze
Jako członek rodziny mięty, Monarda jest podobna do roślin takich jak mięta pieprzowa, tymianek i lawenda. Rośliny te mają właściwości antybakteryjne, uspokajające, przeciwzapalne i były tradycyjnie stosowane w zakażeniach, zaburzeniach trawienia i szeregu innych dolegliwości. Podaje się, że jest to „emmanogog” co oznacza że używano jej do opóźnienia miesiączki i przeniesienia krążenia do układu rozrodczego (co jest pomocne w łagodzeniu bolesnych skurczów z miesiączkami). Z tego powodu nie należy stosować Monardy w czasie ciąży jako herbaty lub nalewki, ale nadal można ją spożywać jako pożywienie.
Monarda może być cudowną rośliną w twojej apteczce. Jest wystarczająco ciekawa w zapachu i smaku aby można ją było wykorzystać w kolekcji przypraw, ale ma także składniki wystarczająco silne, aby zwalczać trudne infekcje.
Herbata może być używana do odświeżania oddechu, ale była również tradycyjnie stosowana do zwalczania infekcji w jamie ustnej i dziąsłach.
Może to być dobry lek na codzienne zaburzenia:
– żołądkowe,
– gazowe i nudności, ale także na ostre kłopoty przeciw biegunce, wymiotom, infekcjom oddechowym i była stosowana nawet przeciwko cholerze.
Monarda działa także żółciopędnie. Hamuje rozwój bakterii i grzybów.
Jest również stymulującym środkiem dyfuzyjnym, co oznacza, że schładza organizm od środka, i wprowadza krążenie na powierzchnię lub obrzeże ciała, na skórę. Powoduje to przemieszczanie nadmiernego ciepła na powierzchnię skóry i pocenie się organizmu, a to jest reakcja, która może być bardzo skuteczna w czasie gorączki i dreszczy. Jest to zazwyczaj typowe dla gorączki w połączeniu z chłodną, lepką skórą.
Monarda może być stosowana w sezonie zimowym, grypowym na różne sposoby. Wlewa się ją do miodu na ból gardła, używa do herbat w celu zwalczania infekcji i łagodzenia gorączki lub wdycha w postaci pary w celu rozluźnienia flegmy i zlikwidowania zatorów w drogach oddechowych
Zewnętrznie stosowana jako okład, moczenie lub jako maść na oparzenia, zadrapania lub wysypki. Ma działanie również ściągające, co oznacza, że może pomóc zatrzymać krwawienie przez kurczenie się otaczających tkanek i naczyń krwionośnych.
Przygotowanie i aplikowanie.
Pysznogłówka w ziołolecznictwie jest skuteczna w większych stężeniach i dawkach. Napar należy przyjmować w dawce 300-400 ml dziennie, małymi porcjami.
Monarda może być używana w wielu formach: jako nalewka, herbata, ocet, syrop lub dodana do przepisu na obiad. Uważa się że najlepiej jest komponować ją ze słodkim majerankiem w celach kulinarnych. Roślina ta może być używana zarówno jako świeża, jak i suszona. Podczas przygotowywania herbaty należy zaparzać susz rośliny przez 10-20 minut.
Karwakrol zawarty w monardzie według austriackich naukowców chroni acetylocholinę przed rozpadem. Jest ważna w sprawnym działaniu układu nerwowego. Acetylocholina jest związkiem chemicznym w mózgu. Odgrywa istotną rolę w procesach pojmowania i rozumowania jako neuroprzekaźnik. Stwierdzono, iż osoby mające chorobę Alzheimera, mają deficyt acetylocholiny. Jednak niewątpliwie profilaktycznie chroniąc acetylocholinę w mózgu, przyczyniamy się do spowolnienia choroby lub jej zapobiegamy jej.
Pysznogłówki zawierają sporo tymolu, który jest środkiem antyseptycznym. Dlatego amerykańscy dentyści cenią pysznogłówkę, tak jak nasi stomatolodzy szałwię, tarczycę bajkalską czy rumianek. Pysznogłówka dęta zawiera geraniol który jest związkiem chemicznym zapobiegającym próchnicy. Spośród flawonoidów warto wymienić apigeninę (rozszerza naczynia krwionośne), isorhoifolinę, akacetynę, linarynę. Kwasy fenolowe reprezentowane są przez kwas chlorogenowy, rozmarynowy i kawowy. W wyniku działania wolnych rodników w organizmie, następuje osłabienie struktury kolagenu. Kolagen traci wówczas rozpuszczalność w wodzie i sprężystość, co prowadzi do powstawania zmarszczek. Zapobiegawczo podaje się większe ilości przeciwutleniaczy – antyoksydantów. Pochodne kwasu kawowego również działają antyutleniająco. Skutecznie wiążą wolne rodniki tlenowe, przez co hamują przebieg reakcji wolnorodnikowych, chroniąc kolagen przed degradacją, zapobiegną procesowi degeneracji i starzenia się komórek.
Środki ostrożności
Ze względu na charakterystykę działania na układ krwionośny roślinę tę nie powinny zażywać kobiety w ciąży.
Więcej informacji o pysznogłówce przeczytacie w wcześniejszym oddzielnym wpisie poświęconym tylko pysznogłówce.
3 radzaje ziół, każde z nich osobno daje wiele możliwości do zastosowania na różne dolegliwości i schorzenia.
Można również użyć je w połączeniu, mieszanka 3 kwiatów ma niezwykły smak i aromat, odpręża, relaksuje ponadto uspokaja, działa przeciwzapalnie, na choroby górnych dróg oddechowych, również na choroby wrzodowe i bóle głowy.
Świetnie sprawdzi się jako dodatek do kąpieli- poprawi jędrność i elastyczność skóry, złagodzi stany zapalne, podrażnienia i wypryski.
Zapraszamy do wypróbowania. Pojedyncze zioła oraz gotową mieszankę 3 ziół dostępne na naszej stronie najzdrowsze.pl