SZAŁWIA

W starożytności i średniowieczu uznawana za roślinę „magiczną”. Mimo upływu czasu, w dalszym ciągu doceniana i powszechnie wykorzystywana. Dlaczego szałwia lekarska uważana jest za jedną z najważniejszych roślin olejkowych wykorzystywanych w kosmetyce?

Szałwia lekarska (łac. Salvia officinalis L., ang. Garden Sage) od zarania wieków była symbolem zdrowia i długowieczności. O uzdrawiających właściwościach świadczy już jej nazwa, bowiem łacińskie salvare oznacza leczyć, uzdrawiać.
Charakteryzuje się intensywnym zapachem kamfory. Jej naturalnym siedliskiem jest rejon Morza Śródziemnego, gdzie rośnie na skalistych, wapiennych glebach, w miejscach suchych i słonecznych (największe skupiska spotykane są nad Adriatykiem, gdzie pokrywa całe zbocza górskie aż do wysokości 800 m). Uprawiana jest w niemal całej Europie, a także w Ameryce Północnej.

Surowcem pozyskiwanym do celów leczniczych i kosmetycznych są liście szałwii (łac. Folium Salviae) oraz (rzadziej) ziele szałwii (łac. Herba Salviae). Zawierają one te same związki czynne, choć w różnych ilościach (ziele jest nieco uboższe w związki czynne).

Ze względu na różnorodność związków biologicznie czynnych, szałwia lekarska wykazuje wielokierunkowe działanie farmakologiczne. Przede wszystkim jest to silne działanie antyseptyczne, a także przeciwzapalne, przeciwbakteryjne (zwłaszcza wobec bakterii Gram-dodatnich —m.in. Staphylococcus aureus, Staphylococcus faecalis, Staphylococcus epidermidis), przeciwgrzybiczne (m.in. na drożdżaki —Candida albicans i grzyby pleśniowe —Aspergillus fumigatus), przeciwpotne, ściągające, antyoksydacyjne, wywiera także wpływ uszczelniający i wzmacniający na ściany naczyń kapilarnych. Najważniejszym składnikiem liści i ziela szałwii jest olejek eteryczny, nadający roślinie wspomniany już swoisty zapach kamfory—bogaty w terpeny i seskwiterpeny. Zawartość olejku eterycznego w liściach szałwii lekarskiej wg wymagań jakościowych określonych dla tego surowca wynosi ok. 2,5%.

Ze względu na swoje dobroczynne właściwości olejek szałwiowy oraz ekstrakty z szałwii stosowane są w przemyśle kosmetycznym jako dodatek m.in. do past do zębów, płynów do płukania ust, dezodorantów, mydeł, toników, kremów, balsamów, szamponów, olejków do masażu, preparatów odkażających (w tym farmaceutycznych dermokosmetyków).
Należy wspomnieć, że olejek i ekstrakty z szałwii doskonale sprawdzają się w preparatach kosmetycznych do pielęgnacji skóry łojotokowej i trądzikowej. Wpływają na przywrócenie prawidłowej gospodarki sebum, zmniejszenie widoczności porów. Działają przeciwbakteryjnie i odkażająco, a także przeciwzapalnie wspomagając terapie przeciwtrądzikowe.
Współcześnie przemysł kosmetyczny powraca do tzw. źródeł, stawiając na znane i cenione surowce roślinne. Jednym z takich „źródeł” jest szałwia lekarska — uważana za jedną z najważniejszych roślin olejkowych, ze względu na bogactwo zawartych w jej olejku związków czynnych wywierających dobroczynny wpływ na skórę.

OREGANO

 

Od tysięcy lat oregano jest stosowane także w medycynie. Sięgano po nie zamiast antybiotyku. Zwalcza wirusy, bakterie, grzyby. Szczególnie silne działanie ma olej z dzikiego oregano. Wyciska się go na zimno wydobywając z rośliny moc przeciwutleniaczy. Szczególnie silne działanie mają fenole – karwakrol i tymol. To je uznaje się za szczególnie skuteczne w walce z bakteriami, grzybami, wirusami. Nic więc dziwnego, że i nasza skóra może pięknieć pod troskliwą warstwą oregano.
Porad jak stosować oregano, by pozbyć się trądziku trzeba słuchać mając w pamięci, że olejek z tej rośliny ma silne działanie. Lepiej wiec nie stosować go bezpośrednio na skórę, lub robić to bardzo ostrożnie. Sprawdzonym sposobem jest zmieszanie kilku kropli olejku z oregano z oliwą z oliwek (dobrej jakości extra-virgine) i rozprowadzenie takiego elkisiru wacikiem kosmetycznym po miejscach, w których występuje trądzik. Można także przyjmować doustnie kapsułki z olejem z dzikiego oregano.
Wiele korzyści:
Korzyści z jedzenia oregano jest jednak znacznie więcej. Najbardziej problemy, w których przydaje się popularne zioło to:
– dysbioza bakteryjna,
– pasożyty,
– infekcje spowodowane przez Candida i inne grzyby,
– wrzody żołądka i dwunastnicy,
– zapalenie żołądka,
– zespół jelita drażliwego,
– wzdęcia (z oddawaniem wiatrów),
– skurcze żołądka,
– zespół nieszczelnego jelita,
– infekcje zatok,
– bronchit,
– kaszel,
– zapalenie płuc,
– ból gardła,
– zapalenie migdałków,
– infekcje grzybicze i bakteryjne skóry
Olejek z oregano znany jako naturalny antybiotyk, pomaga obniżyć poziom cholesterolu, poprawia trawienie, dodaje witalności, zwalcza infekcje grzybicze.

LAWENDA

 

Bardzo często lawenda jest używana w kosmetykach do pielęgnacji stóp np. w kremach, maseczkach, solach do kąpieli. Wykorzystuje się jej właściwości przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne oraz zmniejsza wydzielanie potu i niweluje nieprzyjemny zapach.
Lawenda wykazuje właściwości antyseptyczne, bakteriobójcze, przeciwzapalne, kojące i odprężające. Jest też rośliną, która pomaga w gojeniu ran i poparzeń, wspomaga łagodzenie infekcji górnych dróg oddechowych i przyspiesza zasypianie.
Lawendę w kosmetyce wykorzystuje się głównie w celach aromaterapeutycznych m.in. do kąpieli, masaży, a także jako składnik kosmetyków (kremy, balsamy, mydła), którym nadaje przyjemny, świeży, wyciszający zapach. Z tego względu zaleca się je osobom ze stanami napięcia nerwowego, przebywających w ciągłym stresie oraz miewających problem z bezsennością oraz depresją. Lawenda pozwala nie tylko zrelaksować ciało, ale i umysł. W związku z tym wykorzystuje się ją w przemyśle perfumeryjnym oraz kosmetycznym, w celu poprawy zapachu niektórych produktów np. zmywaczy do paznokci.
Lawenda w kosmetyce znalazła zastosowanie także w produktach do pielęgnacji różnych typów skóry. Szczególnie zaleca się je cerom dojrzałym ze względu na właściwości regeneracyjne, wygładzające i antyoksydacyjne. Dodatkowo dzięki działaniu antybakteryjnemu lawendę często stosuje się w preparatach do cery tłustej, cery trądzikowej i problematycznej. Reguluje produkcję sebum skóry, zwęża pory oraz przyspiesza jej procesy regeneracyjne.
Lawendę stosuje się również w preparatach przeciwobrzękowych tj. krem pod oczy, które likwidują cienie i worki pod oczami. Często wzbogacane w lawendę są również preparaty do stóp (kremy, maseczki, sole do kąpieli) oraz preparaty antycellulitowe, ponieważ pobudzają krążenie krwi i limfy.
Lawenda zapobiega również wypadaniu włosów pobudzając ich proces wzrostu.

Źródła:
https://biotechnologia.pl/kosmetologia/szalwia-lekarska-zastosowanie-w-kosmetyce,12711,
National Center for Biotechnology Information